Sweet as

Sweet as wordt hier gezegd als iets gaaf of cool of relaxt is. En dat wordt dus veel gezegd! Ik zit aan het strand dit stukje te schrijven, sweet as!

Auckland
Ik moest nog erg wennen aan Auckland na m'n trip uit Singapore. Veel heuvelachtiger dan ik in eerste instantie had verwacht. Ik vond het ook raar te beseffen dat ik nu echt aan de andere kant van de wereld ben met 12 uur tijdsverschil met Nederland. De warme droge lucht was wel een stuk aangenamer dan Singapore. Ik heb een paar dagen de stad bekeken en ben zondags naar Devonport naar het strand geweest. Allemaal gezinnen die daar bij elkaar kwamen. Erg gezellig. Ook ben ik de Skytower op geweest. Dit is een uitvergrote Euromast, maar dan wel 328 meter hoog. Ik was er ’s avonds dus je had een heel mooi uitzicht over de vele eilanden en water dat Auckland heeft. En de zonsondergang was natuurlijk ook erg mooi.

Verder had ik m’n busticket geboekt (Stray), een aantal activiteiten uitgezocht om te gaan doen (zoals de glimwormengrot bekijken, raften, gletsjer beklimmen en skydiven!) en een plaatselijke sim-kaart gekocht. Handig om bussen te boeken en dergelijk.

Ontmoetingen
Via Oom Vic had ik contact gelegd met Ina en Bert, die hij nog kent van de kerk in Zuid-Afrika. ’s Maandags had ik met Ina afgesproken en ze heeft me enorm veel verteld over Auckland en Nieuw-Zeeland in het algemeen. Hun grootste reden waarom ze met het gezin vertrokken zijn uit Zuid-Afrika was dat het hier een stuk veiliger is. Dat kan ik me erg goed voorstellen. We hebben het Auckland War museum bezocht (een erg leuke voorstelling over wareable dresses) en toen heeft ze me meegenomen naar het plaatsje Muriwai waar zwarte stranden zijn. Ook de jan-van-genten kolonie heeft zich daar genesteld. Over een paar rotsen verspreid zag het ‘wit’ van de gannets zoals ze in het Engels heten. Ze zijn hier om te broeden. Een erg mooi gezicht. Eind van de middag naar een vriendin van Ina gegaan die me heeft laten kennismaken met de Kauris-boom. Deze boom is heel lang en recht en heeft geen takken aan weerszijden, behalve in de top. Ideaal om huizen en masten mee te maken. Dat vonden de kolonisten ook, dus helaas is er nog maar 3% over van het totaal dat er rond 1900 was. Helaas duurt het eeuwen voordat ze zo groot en rond zijn... ’s Avonds heb ik nog een hapje gegeten bij Ina, Bert en hun zoon Alex en toen heeft Alex me weer teruggebracht naar m'n hostel.

Paihia
Dinsdag begon mn trip naar Paihia in het noorden van het Noordereiland. In de bus kwam ik al meteen Irna tegen, een vriendin van Marjo en Eef die ik ook ken. Aan een stuk doorgekletst en besloten om een tijdje samen te gaan reizen. De Stray-bus is een hop-on / hop-off bus, dus je kunt zelf bepalen hoelang je ergens wilt blijven. De chauffeur is tegelijkertijd je gids en kan ook een hostel voor je regelen. Ideaal. Het verhaal over de Kaurisboom (spreek uit ‘Cody’) nog een keer gehoord, maar blijft interessant. Paihia ligt aan het strand, dus dat hebben we dan ook meerdere malen bezocht :)

Cape Reinga
Vanuit Paihia kun je naar het noordelijkste puntje van het Noordereiland: Cape Reinga. Hier komen de Tasmanzee en de Pacifische oceaan samen. Voordat we dit hadden bereikt gingen we eerst een mooie bustocht maken langs heuvels, koeien en schapen. Op een gegeven moment kwamen we bij de 90 Miles Beach. Dit is een snelweg over het strand van 90 kilometer (dus geen mijlen). De bus moet blijven rijden anders zou je weg kunnen zakken. Halverwege op een goed stuk strand konden we uitstappen en foto’s maken. Daarna kwamen we uit bij hoge duinen waar je vanaf kunt glijden. Een beetje anders dan in Peru, omdat ze hier meer een bodyboard gebruiken en in Peru meer een ‘snowboard’. Je klautert eerst omhoog(super mooi uitzicht over de zee, duinen en bossen) en daarna ga je met je buik op het board liggen om naar beneden te glijden. Gaat best hard, maar supergaaf, Sweet as! Uiteindelijk kwamen we bij de kaap. Je zag al witte stranden, steile rotspartijen en een vuurtoren met een uitgestrekte helderblauwe zee op de achtergrond. Echt heel mooi. De twee zeeën die bij elkaar komen botsen tegen elkaar dus je ziet een strook aan golven midden in het water.

Activiteiten
Onze volgende bus zou pas maandag weer vertrekken dus naast lekker zwemmen en op het strand liggen zijn we ook een hike (van 4 uur) gaan maken. De wandeling zelf was mooi, maar ook het doel de waterval! Helaas geen zwemkleding meegenomen. Moet nog wel wennen aan het vele wandelen. Maar op het programma staat over een paar weken nog een tocht van 7 uur, dus dit was een goede warming-up. De dag daarna zijn we gaan zeilen op een trimaran. Dat ligt meer in mijn straatje. De eigenaar had de boot zelf gemaakt en was dan ook van alle gemakken voorzien. Het gaat ook ietsjes sneller dan opa’s boot. Het gebied hier heet de Bay of Islands dus we hebben aardig wat eilandjes gezien. De gannet komt hier ook voor en zodra hij een visje ziet, duikt die met een noodgang het water in. Sweet as. Tot slot kon je nog een kajak meenemen van het hostel dus de laatste stranddag ook goed benut.

En verder...
Helaas gaan we Paihia verlaten en reizen we via Auckland naar Raglan toe. Een surferparadijs, maar ik ben niet zo’n surfer, dus we gaan daarna door naar het midden en oosten van het Noordereiland. Ook wel weer zin om nog veel meer moois van dit land te zien. Ik denk dat het nog aardig druk gaat worden, dus deze week in Paihia was een heerlijk begin!